Als we opstaan schijnt het zonnetje al volop de huiskamer in.

Ik heb Caroline belooft om vandaag mee te gaan naar de markt. Dat is diezelfde markt die ik twee jaar geleden zo goed wist te ontlopen, maar nu ……..  Een man een man, een woord een woord.

Op zich lijkt het wel mee te vallen, een markt met de gebruikelijke snuisterijen zoals in dorpjes langs de Costa’s er zovele zijn. Dan gaat het linksaf om de hoek verder, en dan gaat het rechtsaf om de hoek verder, en dan gaat het ………………. Kortom, er lijkt geen eind aan te komen. Als we over dezelfde markt dezelfde route teruglopen, heb ik visioenen van een terras en een gigantische cappuccino. En die komt er ook zodra we weer terug zijn op het startpunt.

Onder het genot van een bakkie bekijkt Caroline haar aankoop, een shawl van 3 euro. Voor een markt gelden blijkbaar dezelfde regels als een motorvakantie. De reis is belangrijker dan het reisdoel.

De middag brengen we door bij het zwembad.

Als we een paar Spanjaarden druk horen praten vragen we ons af wat er aan de hand is. Een paar minuten later komt er een helikopter laag over die duidelijk op zoek is naar een landingsplaats. Blijkt dat er aan de voorkant van ons complex een ongeluk heeft plaatsgevonden. Politie, ambulance, brandweer en traumaheli zijn aanwezig. We zien twee gewonden op de stoep maar geen voertuig met schade te bekennen. Best vreemd en echt begrijpen wat er nu is gebeurt doen we niet.