DBS geht's los

 

Eindelijk is het 9 mei 2013.

 

Geen dag van historisch belang maar vele DBSers hebben naar deze dag uitgekeken. Om precies te zijn, vanaf 29 juli 2012 toen het Sauerland voorstel werd gepresenteerd tijdens een minimeeting.


Al het voorwerk is gedaan, er is veel over gezegd en geschreven en nu is het moment supreme aangebroken.

Noord Holland verzamelt in Amsterdam bij de scoots. Henk op zijn BMW en Johan en Ellen met de pas aangeschafte Bandit 1200, inderdaad geen scoot maar DBS kijkt niet op een bandiet meer of minder. 10.00 eerst samen nog een kopje koffie en klokslags 10.30 rijden we de straat uit nagestaard door verbaasde buren.


De meesten rijden in kleine groepjes naar de Waalkade in Nijmegen om daarvandaan samen op te rijden via N-wegen naar Winterberg met een tussenstop in Dorsten (DLD). Wij rijden met z'n vijfen over de snelweg naar Dorsten waar we ons voegen bij de rest en gaan verder over de duitse binnenwegen.


Via de A2 en de A12 schieten we lekker op en ik wil een stop maken bij AC Zevenaar. 500 meter voor de afslag komt Johan mij voorbij en neemt de afrit naar de benzinepomp. Blijkt later dat hij niet hoeft te tanken maar het ging om een toiletbezoek. Dan hier maar op de parkeerplaats even de benen strekken, 2 maal stoppen is overdreven maar ik loop nu wel mijn koffie mis. Eenmaal weer op weg verlaten we al snel de snelweg en gaan verder over de duitse binnenwegen. Precies 13.00 zijn we op de afgesproken plek in Dorsten. Eerst even de tank bijvullen en dan zijn wij aan de beurt. Nog geen scooter te zien maar die zullen zowel komen. Rond 13.45 begin ik mij wat zorgen te maken en sms Ronald en Guido, die staan met de groep in Haltern. Iets met deze afslag of de volgende heeft veroorzaakt dat zij Dorsten hebben overgeslagen. Na een kwartiertje zijn wij daar ook en gaan met z'n allen verder.


Met nog anderhalf uur te gaan nemen we nog een terrasstop, het is inmiddels ruim 20C en we zitten heerlijk in het zonnetje. Als de tank van Peter leeg begint te raken 35KM voor Winterberg stopt hij bij een tankstation. Ik, als laatste rijder blijf bij Peter en Jaqueline en zetten na 10 minuten de achtervolging in op de groep. We hebben afgesproken in het centrum van Winterberg om daar te eten maar daar aangekomen zien we geen scooters. Dan maar kijken bij het hotel maar ook daar niemand te zien. Wel meteen even gemeld dat we er zijn maar eerst nog wat gaan eten. Telefoon biedt uitkomst en de groep staat aan de andere kant van het dorp waar wij ze weer ontmoeten. Nadat Nico ook weer aansluit na het herstellen van een kapotte zekering zoeken we een restaurant op waar we veel bekijks trekken met het parkeren van al die scooters.


Vol en voldaan gaan we de laatste meters naar het hotel waar het inchecken vlot verloopt. Nadat iedereen zich heeft geinstalleerd verbouwen we de lounge en zitten we gezellig te borrelen. Er is nog even overleg met Henry onze gastheer over ontbijt en dinertijden en dit wordt met de groep gedeeld zodat iedereen weet wat de plannen voor morgen zijn. Nadrukkelijk erbij vermeldt dat alles mag maar vooral dat er niets moet. Omdat nu toch iedereen in de kring zit maakt Diny er gebruik van door een spel voor te stellen en uit te leggen. Doel van het spel is iemand te "vermoorden" door hem/haar een sticker op te plakken. Loting wijst uit wie je slachtoffer moet worden. Het spel loopt het hele weekend door en zorgt voor hilarische en benauwde momenten inclusief een Houdini ontsnapping van mij. Als Johan mij op het herentoilet denkt te killen en nog maar net op tijd weet te gaan zitten met zijn broek omlaag. Het heeft mij minstens een kwartier gekost voor ik anderen kon vertellen wat er was gebeurd en de rest van de avond buikpijn gehad van het lachen om de woordspelingen die volgden.

Verder de avond door geborreld en uiteindelijk naar de kamers voor het nodige rustmoment, morgen weer een drukke dag.


Vrijdag 10 mei


Na de eerste voeder ronde, ook wel ontbijt genoemd is rond 10.30 iedereen gereed om te vertrekken. Er zijn er een paar die een eigen plan trekken en die gaan op eigen gelegenheid de omgeving verkennen.Wij gaan eerst tanken zodat we daar onderweg geen last meer van hebben. De weersverwachting is af en toe een zonnetje maar het allerbelangrijkste is dat het droog blijft.


Omdat er iets te kiezen valt is er nog even wat verwarring of we route 1 of 2 gaan rijden,nadat zo'n beetje iedereen een keertje een afwijkende route in zijn navigatie heeft gezet rijden we route 2. Eenmaal onderweg blijkt dat het rijden met best een grote groep goed gaat maar mede door onervarenheid en de wens om te genieten van het uitzicht splitsen we na een uurtje in twee groepen. Daardoor hoeft niemand vlotter te rijden dan hij/zij wil en kunnen de anderen genieten van de rit met de vele bochten. 

Toen we van een stop wilden wegrijden gleed Robert met zijn voet weg en viel zijn scoot om tegen Diny d'r been en dreigde er even een domino effect te ontstaan. Naast Diny stond Caroline met haar scoot en daarnaast nog vele anderen. Gelukkig wisten Diny en Car de scoots tegen te houden waardoor de schade aan Robert zijn scoot gelukkig beperkt bleef.


Al vrij snel zijn we op een terras neergestreken en hebben we geluncht.De vrouw deed echt haar best maar al met al duurde het erg lang waardoor we een langere pauze hadden dan we wilden, maar ach het gezellig samen zijn is ook wat waard. Het spel van Diny liep nog steeds en zo af en toe waren sommigen daar ook mee bezig.


We hebben door weilanden, door bergen, stadjes enz gereden en het ging allemaal goed en zag er mooi uit.Rond half 6 waren we thuis. Iedereen ging zich even opfrissen, 19.00 zouden we met zijn allen gaan eten en rond kwart over 6 verzamelde de eerste DBSers zich in de lounge. Er werd driftig gebruik gemaakt van het feit dat de WiFi verbinding in de lounge veel beter was dan in de kamers. Het duurde ook maar heel even en de hele groep zat met telefoon, tablet op laptop mail, nieuws of fora te lezen.


Lekker gegeten, we hadden 's morgens al een lijst ingevuld wat we wilden eten met steeds 2 keuzes voorgerecht en hoofdgerecht. Keuze was tomaten soep of champignonsoep, en vis of een beenhammetje en ter afsluiting een lekker toetje. 

Na het eten gingen we weer de lounge verbouwen zodat we als grote groep lekker konden kletsen met een drankje erbij.

Net als de eerste avond was er overleg geweest over de dag van morgen en het plan was om wat vroeger te vertrekken om zo meer aan de dag te hebben en iets meer kilometers te maken. Dit werd wederom prima verwoordt door onze "grote leider" die ook nog voor een hele leuke verrassing zorgde.
Guido heeft voor iedereen een leuk aandenken aan deze vierdaagse, een sleutelhanger of een flessenopener met de tekst "DBS Sauerland 2013".Heel leuk en zo'n blijvende herinnering. Guido en Yvonne hartstikke bedankt!

Inmiddels zijn er al wat mensen naar bed en uiteindelijk gaan de laatste ook naar de kamer om de volgende morgen weer fris en fruitig ( ahum) aan het ontbijt te verschijnen


Zaterdag 11 mei. 


We zouden 10.00 verzamelen tanken en gaan rijden.

Er zijn een paar DBSers die ervoor kiezen om in een klein groepje of om alleen te gaan rijden Of maken er een relax dag van en blijven in het hotel om te genieten van de welness facaliteiten.Doordat dit vooraf al zo is afgesproken ontstaan hierdoor geen problemen maar verhoogt het juist de pret doordat deze vrijheid maakt dat iedereen zijn eigen weekend kan beleven.


Ook vandaag beginnen we met tanken om te voorkomen dat we daarvoor onderweg moeten stoppen. We zijn nog maar net op weg en rijden op een leuke kronkelende bergweg als er een kleine file ontstaat. Er staan hulpdiensten midden op de weg en een paar motoren in de berm. Blijkt dat er een motorrijder in de bocht rechtdoor is gegaan, volgens de verkeersregelaar niet heel ernstig maar wel beenletsel. Vraagt de man mij nog of we uit Winterberg komen, als ik antwoord met je verbaasd hij mij met de volgende vraag: "logeren jullie in het Waldhaus". Blijkt dat hij iemand kent die daar werkt en over ons heeft gesproken. Omdat we toen verder konden rijden heb ik niet kunnen vragen of dat in positieve zin is geweest maar daar ga ik dan maar vanuit.


Ook nu rijden we een mooie route, wel jammer dat het vandaag niet lukt om het droog te houden. We zijn gestopt bij een natuurpark in Korbach vlakbij Edersee en daar meteen geluncht.


Vandaar door naar de Diemelsee waarbij het laatste deel schitterend rijden is met aan de ene kant het stuwmeer en aan de andere kant de uitgehakte rotsen.
Gestopt bij een restaurant met een schitterend uitzicht vanaf het terras over het meer, helaas voor ons was het niet echt weer om op het terras plaats te nemen en zijn maar een plekje binnen gaan zoeken.Een paar waren zo enthouisiast over die laatste kilometers dat er een extra rondje werdt gemaakt, en nog één en nog één omdat het zo leuk is.


Caroline had aan Ronald gevraagd of hij een lidl wist te vinden, dat wist Ronald wel in plaats van aan wijzen rijden we met de hele groep de parking op.


Terug in het Das Waldhaus even opfrissen en omkleden om daarna weer de hele lounge te verbouwen om met zijn allen te kunnen zitten en praten en wachten tot we aan tafel kunnen.Dit keer hadden we asperge soep of broccolisoep en vis of een schnitzel. De overgebleven ruimte vullen we met een creme brulee die heerlijk smaakt.


Dit keer bleef een groep wat langer na tafelen en de andere gingen naar de lounge.Caroline heeft ook een spel meegenomen en nog belangrijker, prijzen voor de winnaars die ze persé kwijt wil en zodoende ruimte over te houden in de koffer op de terugweg. Niet iedereen wilde hier tijd voor vrij maken maar na uitleg van de regels gaan de meesten aan de slag. Het gaat om het herkennen van spreuken in cryptische tekeningen. Met behulp van de nakijkers Diny en Yvonne worden de prijzen verdeeld.


Gek genoeg is het er nog niet van gekomen om een groepsfoto te maken. Omdat we morgenochtend niet tegelijk vertrekken wordt er in allerijl een fototoestel gehaald door Karola en maken we in het donker eerst een test foto.
Na beoordeling met de hele meute naar buiten en voor de ingang maakt DBS het staatsieprotret met allen erop behalve de man die het liefst op de foto staat met zijn helm op. (inside information, hij rijdt met een oranje 5 wieler).

 

Zondag 12 mei

Als ik rond 09.00 aankom bij het ontbijt blijken er al een paar vroege vogels te zijn vertrokken.

Na het ontbijt pakken we de spullen in en gaan opladen, we wachten nog het regenbuitje af en dan vertrekken we helaas van ons gastvrije hotel. Henry en Simone, bedankt voor de goede zorg en tot ziens.


We rijden binnendoor richting Nijmegen maar na een kleine twee uur besluit ik toch maar een stuk snelweg te nemen. Eerder zijn Peter, Jacqueline en Patrick al afgeslagen omdat zij meer naar het zuiden moeten.
Johan en Ellen, Nico en Caroline en ik nemen dan afscheid avn Diny, Guido en Yvonne, Ronald en Hans en Ria.

Op de snelweg schiet het meteen lekker op, we staan na 5 minuten rijden in de file en in Duitsland mag je daar niet tussendoor. Omdat we toch Nederlanders zijn besluiten we al snel dat we wel een gokje durven te nemen en gaan er toch maar langs.

Onderweg eten we nog wat en rijden door naar John waar we op ziekenbezoek gaan. Kennisgemaakt met de familie tijdens een hartelijk ontvangst en na twee koffie en gebak nemen we afscheid en gaan nu echt het laatste stuk tegemoet en ik plof 21.30 thuis op de bank en denk terug aan een topweekend.


Toen Caroline en ik vorig jaar juli een week in Sauerland rondreden zei ik; "zou wel top zijn om zoiets te doen met DBS he". Nadat Ronald ter plaatse mij de bevestiging gaf dat het kon heb ik wat uitgewerkt en een paar afspraken gemaakt met o.a. Henry van das Waldhaus.
Tijdens een mini-meeting voorbesproken met Patrick en Guido en toen kon ik niet vermoeden met welk enthousiasme het idee zou worden ontvangen. Vanaf deze plek wil ik allen bedanken.


Dan nog een speciaal woord aan Ronald. Je hebt vier dagen voorop gereden en dat ging niet altijd volgens de geplande route. Het valt ook niet mee om met zo'n grote groep achter je aan in een vreemde omgeving altijd de juiste afslag te nemen. Wat je wel heel goed lukte is de juiste snelheid aan te houden zodat iedereen goed kon volgen, stopplaatsen vinden waar we met z'n allen konden rusten, drinken en of eten en bovenal wist je er voor te zorgen dat het altijd veilig bleef. Bij deze bedankt!!


Ik hoop dat deze vierdaagse een vervolg krijgt. Als iemand een idee heeft, werk het uit en presenteer het. Als je een idee hebt maar het uitwerken lukt niet helemaal, bij DBS doen we alles samen dus schroom niet en gooi je plan op tafel.


Tot de volgende keer, Dick aka Scoot_020