19-05-2019

Nadat ik gisteravond al wat had geslapen ben ik deze ochtend al vroeg op. Geen probleem, om Caroline te laten liggen pak ik de laptop, bril en telefoon, daarmee vermaak ik mij wel een uurtje op het balkon. Helaas heb ik er niet aan gedacht om te kijken wat het wachtwoord van de Wifi is en kan zonder lawaai niet weer onder het rolluik doorkruipen. Gelukkig wel shag meegenomen dus in plaats van tikwerk worden het rooksignalen.

De kamer van dit hotel is wel een stuk beter dan gisteren, het ontbijt is voldoende maar iets minder uitgebreid.

Eenmaal onderweg komen we onverwachts toch op een stukje snelweg. Blijkt dat de geplande route een oude weg is die tegenwoordig grootdeels 4-baans is. Garmin heeft dus nog iets in te halen. Bij gebrek aan een wegrestaurant stoppen we deze keer op een parking met toilet en nemen wel een slok water die we bij os hebben. De eerste regenbui hebben we dan al gehad en Hans weet het probleem van een natte broek op te lossen door zijn zadelverwarming aan te zetten. Ria geeft aan dat bij Hans de stoom uit zijn broek komt.

IMG_0666.jpg

 Een uurtje verder komen we in Nussdorf am Bodensee en vinden een terras aan het water. Met 3 x bananensplit en 3 x soepterrine zijn de magen gevuld en nadat we nog even genieten van het zonnetje moeten we weer door. Prachtige wegen en geweldig zicht over het meer maakt dat het super rijden is. Als er dan ook nog een leuke bochtenserie komt is het helemaal af en als toetje ontmoeten we een flinke rij sportwagens uit de jaren '60. 

Aan de overkant Zwitserland

Ze hadden nu eenmaal niet kleiner

Dan naderen we Kempten en voordat we op zoek gaan naar Hotel Peterhof gooien we eerst nog even de tanks vol. Het hotel is rap gevonden en de receptioniste staat ons met een glimlach op te wachten. Parkeren mogen we in de garage, sleutel direct mee en de rest komt morgen wel.we nemen eerst op onze kamer een bakkie koffie/thee en op dat moment barst de onweer echt los en komt het water met bakken naar beneden. Als het weer droog wordt lopen we het centrum in. Er is genoeg te zien en te doen om de toerist uit te hangen ware het niet dat 90% gesloten is. Omdat niemand echt honger heeft lopen we bij de lokale Turk naar binnen en gaan aan de donner.

Terug bij het hotel gaan we bij de bar nog wat drinken en krijgen wat zoete snacks aangeboden, hoort allemaal bij de service en die waarderen we heel hoog.

Als de bar sluit gaan we naar de kamers en zien elkaar morgen weer bij het ontbijt.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb