Geef mij maar Amsterdam, dat is mooier dan Parijs. Absoluut een klassieker met een tekst die ergens op slaat.

Of anders gezegd, op de A10 ring van Amsterdam weet ik alle op en afritten te vinden.

 

 

Vanochtend gestart met een internationaal ontbijt op de galerij. Krentebollen uit Holland, Wafels uit Belgie en nog wat diverse eetwaren.

Dan alles opladen en we rijden eerst naar de Carrefour om ook de brommers te voorzien van wat nattigheid.

Dan gaan we op weg. Als we Parijs inrijden gaat het goed tot de tweede rijder op zijn navigatie een andere afslag ziet dan de voorrijder. In de poging om een mogelijke fout te corrigeren gaat het mis en rijden we geen van de twee opties maar nemen de 3e afslag. Dat is in zoverre niet goed dat we nu wel al snel aan de koffie zitten, ongepland maar who cares. De route terug is dan weer snel gevonden en in de drukte hobbelen we over de peripherique. Als we bijna uit de drukte zijn gaat het toch mis en rijden de afslag van de A10 voorbij. Volgende afslag en dan pik je het weer op, dat was tenminste het idee. Van de weg af was dus een makkie, het duurde echter wel een uur voordat we weer een oprit hebben gevonden. In de tussentijd wel tig keerde bewuste snelweg overgestoken. Best frustrerend als je zo vaak ziet waar je wilt rijden maar er niet kunt komen.

In dit stukje puzzelen raken we elkaar nog kwijt bij een serie stoplichten. We bellen en spreken af door te rijden naar de eerst geplande stop langs de A10. Nadat Ronald, Car en ik de tolpoortjes zijn gepasseerd zien we al snel de anderen rijden en na een half uurtje zijn we weer compleet. Al met al liggen we flink achter op schema en loopt de temperatuur flink op. Het is inmiddels 30 graden en we hebben nog 400km snelweg voor de boeg. Onderweg maken we weinig mee, het is rustig op de weg en het asfalt schiet onder ons door. Na 1 korte stop en 2 stops met een terrasje arriveren we 19.00 bij de Premier Class te Brive la Gaillarde.

 

Allemaal even onder de sproeier door en na een uurtje zijn we weer fris genoeg om iets eetbaars te zoeken. Dat zoeken valt goed mee, direct aan de overkant is een hotel met restaurant. Dit restaurant van Campanille zal ik niet aanbevelen. Well done betekend redelijk rauw, verkeerde gerechten etc. Toch lopen we uiteindelijk redelijk gevuld de deur uit.

 

Dan op ons eigen terras met een snack en wat koffie nababbelen. Morgen de laatste etappe waar we al voldoende te zien krijgen van datgene waarom we hieraan zijn begonnen.

 

Au revoir