Tot slot

Dit is het einde

 

En daarmee kunnen we zeggen dat het fantastisch is geweest, of dat het afgelopen is. Nog beter denk ik dat we kunnen spreken over het einde als zijnde een nieuw begin.

Om bij het begin te beginnen. Al bijna mijn hele leven lang hanteer ik de stelling “als je van je vrienden af wilt kun je het best samen op vakantie gaan”. Deze tekst is gebaseerd op eigen ervaringen en wat ik om mij heen hoor van familie, vrienden en collega’s.

Ondanks dit alles toch met de trip gestart met in het achterhoofd dat het toch ook gewoon goed moet kunnen gaan. En YES, TSJAKKA dat kan ook. Zelfs met een groep van negen personen kun je twaalf dagen onderweg zijn, de meeste activiteiten samen doen en het allemaal reuze fijn vinden. Voor mij persoonlijk is dat het moment van deze reis, dus niet een kort hoogtepuntje maar meer een orgasme van twaalf dagen. Gekkigheid natuurlijk maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel.

 

Natuurlijk krijg je in de periode van samenzijn wel een hoop signalen binnen en wordt er een hoop direct gezegd. Maar omdat ik achteraf wel erg benieuwd was hoe de anderen dit hebben ervaren zijn er twee vragen gesteld;

  1. ‘Wat was jouw momentje’? De persoonlijke momenten die zijn genoemd waren de onverwachte ontwikkelde kookkunsten, een bijzondere omval / afstap gebeurtenis en de toch nog steeds bestaande culturele verschillen tussen de Nederlanders en de bewoners van de voormalige Zuidelijke Nederlanden. Toch wel opvallend voor mij was, dat iedereen aangaf dat het vooral het totale plaatje is geweest, waarbij het ‘samen’ een rol van betekenis heeft gespeeld dat de hele tour compleet heeft gemaakt.
    Overall is het gezamenlijke ‘dieptepunt’ niet de motorpech van Nico maar wel zijn gedwongen terugkeer op maandagnacht.

 

  1. ‘Wat zou je een volgende keer anders doen’? Het antwoord kwam in diverse bewoordingen maar luidde eensluidend “niets”. Ik zie dat als een compliment voor alles dat ik vooraf heb geregeld en uitgezocht. Maar vooral een compliment voor de groep want voor eenieder moet toch gelden dat het niet altijd meevalt om te maken te hebben met de wensen en ideeën van acht andere individuen.

Inmiddels heb ik de vraag al in meervoud ontvangen. Niet voor een herhaling maar wel om een soortgelijke tour uit te zetten. Eerst dit even laten bezinken en dan maar eens kijken naar de hoe en wat. Het zou dan wel minstens 150km naar oost of west moeten om te voorkomen dat we dezelfde rondjes gaan rijden terwijl ze daar duizenden kilometers bergwegen hebben.

Ik zal jullie in dit eindpleidooi de feiten opsomming besparen. Ik geloof niet dat men serieus is geïnteresseerd in het aantal kilometers, tankbeurten en/of wielomwentelingen.

Rest mij nog om de deelnemers te bedanken voor de gezelligheid en alle volgers voor het trouwe meelezen van mijn gekrabbel.

Tot slot nog een mededeling; ik heb heel veel uren video materiaal en wil daar een filmpje van maken.  In de wetenschap dat ik daar voorlopig niet veel tijd voor kan vrijmaken zal dat even op zich laten wachten. Zodra het zover is zal ik dat aan dit verslag toevoegen en laten weten via het forum van Dutch Big Scoots.

Hasta la vista

Maak jouw eigen website met JouwWeb