Vannacht redelijk geslapen en nadat de ogen echt open zijn wordt er nog wat gerommeld in de tassen, want waar hebben we het ook alweer in gepakt. Eenmaal fris en gekleed gaan we naar beneden voor het ontbijt.

We nemen wel meteen de spullen mee zodat we onnodig heen en weer lopen voorkomen, we zijn tenslotte wel op vakantie.

Het ontbijt is niet heel bijzonder maar de koffie is prima en de broodjes ook.

Dan beginnen we met opladen en dat gaat al een stuk vlotter dan gisteren, en we zijn rond 10:15 weer on the road. Ook nu wil de Garmin of snelweg of binnendoor, en bij het laatste maakt íe de keus om dwars door Parijs te gaan. Ik maak snel een paar wijzigingen en weet verschillende punten aan elkaar te knopen en het lijkt te werken.

Op de binnenring van Parijs wil een Fransoos in een witte bus niet direct begrijpen dat ik mijn plaats op de rijbaan niet aan hem wil afstaan, en net op het moment dat ik bang ben dat mijn claxon doorbrandt, geeft hij het op en gaat terug waar ‘ie hoort.

Omdat het er op lijkt dat ik mij toch wat in de afstand, of in onze snelheid heb vergist nemen we een stuk tolweg om in ieder geval vanavond iets eerder een hotel te hebben. Nu zijn motoren wel goedkoper dan een auto met tol, maar doordat wij twee keer betalen tikt het toch nog aan. En bovenal …………. wat is dat stom vervelend en oersaai rijden zeg.

Het is de bedoeling ergens in de buurt van Vierzon een bed te vinden en een paar kilometer voordat we daar zijn zoek ik alvast naar een hotel. Jawel, bijna bovenaan staat wederom een Premiere hotel. Als we daar bijna zijn zie ik nog een Campenille maar daar wordt bij de deur al geroepen: “complett”. Hij zal wel bedoelen dat ‘ie vol zit.

Dan bij de Premiere, er staan twee mensen bij de receptie en het lijkt alsof ze bij elkaar horen, helaas is dat niet het geval. Nadat de vrouw 10 minuten bezig is geweest in rap frans volgt er een discussie tussen de Frans sprekende receptioniste en de Engels sprekende man. Door de vele spraakverwarrende misverstanden duurt dit zeker een kwartier te lang naar mijn zin.

Als we dan eindelijk aan de beurt zijn en ik vraag voor “un chambre, deux personnes” zegt die trut resoluut: “Non, complett”, nu kan ze een van de vele internet vertaal programma’s of Google translate gebruiken maar die woorden die ik haar toebeet zal ze nooit vertaald krijgen.

Als we de weg vervolgen en het centrum van Vierzon in rijden zien we een Arche hotel waar we allervriendelijkst worden ontvangen. Kamer snel geregeld en slecht 5 euro duurder dan bij die ……. van Premiere.

We mogen de motoren in de afgesloten garage zetten, midden in het centrum wel een prettig gevoel.

We gaan meteen een stukje lopen om nog iets te eten te scoren. Dat lijkt bijna meteen te lukken. Gezellig uitziend terras aan het water, en dan blijkt het een Italiaan te zijn! Om een goed huwelijk goed te houden, heb ik slechts drie keer moeten slikken in plaats van iets te zeggen, en hebben we een tafeltje uitgezocht. Als de ober komt denk ik een bier te gaan bestellen, maar dat was niet waarvoor hij kwam. De man mompelde iets van open en wees op zijn klokje bij de zeven. Hij herhaalde dat een paar keer en wij begrepen dat hij dicht ging om 19.00. Dat zou betekenen dat wij binnen een kwartier weg moesten zijn, ik ben weer gered door de gong.

Als we het straatje de andere kant oplopen zien we al snel een pub/brasserie met terras en duidelijke plaatjes bij de menu’s. De keus is snel gemaakt en ik kies voor een hamburger. Nu ben ik ooit met STN op hamburgertour geweest in IJmuiden maar dit was een overtreffende trap in het kwadraat.

Kwantiteit en kwaliteit gaan hier hand in hand en ondanks dat het wel even duurde is het bordje keurig leeg gegeten.

Als we langs het water terug lopen naar het hotel, zien we dat het bij die Italiaan redellijk vol zit. Waarschijnlijk bedoelde die slimmerik dat de keuken pas om 19.00 open ging, we hadden dan zomaar 10 minuten moeten wachten. 

Op de hotelkamer nog even chillen en dan het licht uit.