Vandaag staan we vroeg op. Niet dat we slecht hebben geslapen, eigenlijk hebben we niet geslapen.

De reden van de slechte nachtrust begint met de kamertemperatuur van boven de 30 graden, waardoor ramen sluiten geen optie is. De winkeltjes beneden sluiten weliswaar rond 23.00 maar de horeca blijft nog tot 01.00 doordraaien. Vervolgens gaan de dronken Engelsen en Duitsers lallend en schreeuwend naar huis, waarna de schoonmaakploeg met vrachtwagentje voor en achteruit door het straatje rijdt. En dan is het stil en wijst je klokje 07.00 aan.

Kortom, wassen, aankleden, spullen pakken en wegwezen. En dan te bedenken dat ik gisteren in de deuropening zo tevreden was over wat ik zag, dat ik bijna had gevraagd wat het hier een week zou kosten.

We rijden naar een koffie / broodjes zaak vlakbij het strand en nemen daar een zelf samengesteld ontbijt dat prima smaakt. Ondertussen kijk ik op booking.com en zie dat Miami appartments alleen nog appartementen beschikbaar heeft met twee slaapkamers, voor een meerprijs van 150 euro. Veel meer lijkt er niet beschikbaar ondanks dat we toch echt in het naseizoen zitten.

Uiteindelijk rijden we maar naar Miami toe om daar eens te vragen. De receptionist spreekt uitstekend Engels en geeft ons een sleutel van een casa op de eerste verdieping om alvast te kijken. Uiteraard vinden we het onderkomen prima, we hebben het al een keer gezien. De prijs wordt naar beneden afgerond en we blijven hier 7 nachten voor 400 euro.

We gooien onze spullen in de slaapkamer en trekken ons motorpak uit.

Dan doe ik iets wat je absoluut, echt nooit niet aan iemand mag doorvertellen. We stappen op de brommer en rijden in onze korte broek naar de supermarkt, het is maar een klein stukje maar 100% tegen mijn principes, maar een keertje jezelf niet serieus nemen mag best.

Met de boodschappen voor een paar dagen in de zijkoffers terug. IJskast gevuld en snel naar beneden om bij het zwembad zitten. Dan is het wel lekker dat het zonnetje schijnt en er een zacht windje staat. Heerlijk!