Deze ochtend word ik gewekt door een Kymco Xciting 500 die terugkomt van de bakker. Peter heeft het weer prima geregeld en als ik aangekleed ben is de DBS "tafeltje dek je" service al gereed. Koffie, croissants, verse bolletjes en de gekookte eitjes staan alweer klaar.

Gisteravond hebben we gekozen voor de route die vanaf Manderscheid door Luxemburg voert. Daar is het ook wel tijd voor want ik zit inmiddels aan mijn 'crisis tabak' en ben wel toe aan een nieuwe voorraad tegen een prijs die €2,60 per pakje voordeel geeft ten opzichte van thuis kopen.

We rijden dus eerst naar het oosten om vandaar de route op te pikken die we met pinksteren ook willen rijden. De route van vandaag is wel korter dan gisteren en we verwachten dan ook niet weer zo laat thuis te komen. Een beetje doorhalen is best leuk maar we willen ook fit op de brommer zitten.

Route van dag 3. Linksboven het eerder genoemde "andere Manderscheid", wij zitten daar ongeveer 15km boven.

Om ook van deze rit een goed beeld te krijgen besluiten we eerst naar Manderscheid te rijden en vanaf het startpunt te rijden.

Aangekomen bij het hotel beginnen we met het verkennen van het terras en het beoordelen van de koffie. Best nog hard werken dat voorrijden.

Vlak voordat we bruin verbranden gaan we op stap. Nog niet genoemd maar het weer is deze dagen meer dan uitstekend, met veel zon en nauwelijks wind. Ondanks dat Luxemburg goedkoper is wordt er onderweg nog een keer gestopt om te tanken, vlak voor de grens stilvallen zonder benzine gaat ons niet gebeuren. Via mooie binnendoorwegen bereiken we dan het belastingparadijs, en gaan we op zoek naar een geschikte lunchplek. Die hebben we snel gevonden, mooi pand met een groot terras aan de achterkant met een paviljoen langs de rivier de Sauer. Nadat we wat drank hebben besteld en om de kaart vragen komt er een luxemburgs addertje vanonder het gras. Men verkoopt alleen taart. Omdat wij meer zijn van de broodjes bal en uitsmijters gaat Guido solo een stukje terug, waar hij nog iets anders heeft gezien. Dat blijkt een restaurant naast een camping te zijn. Ook aan het water en qua locatie mogelijk nog mooier. Eenmaal neergestreken blijkt dat de kok plotseling even weg moest en het iets langer gaat duren. Uiteindelijk na een uur een bestelling doorgegeven en wij beoordelen de kunsten van de kok als 'Kwalitatief Uitermate Teleurstellend'. Voor het moment geven we het op en rijden verder met de afspraak dat hier nog aan gewerkt moet worden.

Deze gaan het dus niet worden.

Als we weer verder gaan is er nog iets dat opvalt. Ondanks dat de wegen in Duitsland niet slecht zijn is het wegdek in Luxemburg aanmerkelijk beter. Ook hier slingeren we van links naar rechts en van boven naar beneden en weer terug. We maken nog wel een tankstop voor degene die wil bijvullen en Ronald en ik maken van de gelegenheid gebruik om onze andere brandbare voorraad aan te vullen.

Een klein stukje verder komen we nog een mooie stopplaats tegen, perfect voor een kodak-momentje. Als we daar van het uitzicht genieten worden we om hulp gesmeekt door twee jonge dames. Het probleem is dat ze hun auto niet meer gestart krijgen en/of van het stuurslot gaat. Nadat de wagen door vier DBSers flink gehusseld wordt komt het stuur los en kan de sleutel weer worden omgedraaid. Helaas hebben we hier geen foto's van.

Vijf posers op een rij.

We rijden vervolgens nog langs een paar leuke plaatsjes met voldoende pleintjes die uitnodigen tot een break. We rijden echter door omdat we toch een beetje in tijdnood dreigen te komen. Ondanks dat de rit minder lang is, rijden we wel 2 x 65 kilometer extra heen en weer naar Manderscheid, ten tweede hebben we veel tijd verloren met het koek-restaurant en de weggelopen camping kok.

Om deze reden nemen we het laatste stukje een paar kilometer snelweg. Dat is meteen een mooie legale gelegenheid voor degene die willen voelen wat de brommer kan boven de 130km/pu. Misschien maakt onderstaande beeld duidelijk wie het meest trek had in een schnitzel.