04-09-2014

 

Vandaag vertrekken we uit Hotel Du Lac, Villereal. Maar eerst de laatste spulletjes inpakken en ontbijten.

Als we naar boven lopen vragen onze buren of we nog een kopje koffie willen voordat we vertrekken. Uiteraard is mijn antwoord: “Ja lekker”. Mede doordat we nog even zitten te kletsen vertrekken we later dan gedacht, maar wat maakt ook uit als je vakantie hebt.

 

Als we een goed half uur hebben gereden maken we een tankstop. Nadat de brommers zijn voorzien gaan we meteen weer verder. We hebben ook weinig keus, bij deze pomp is verder niets te koop.

 

Een goede 130 kilometer verder ziet het er naar uit dat het gaat regenen. Dat zou dan onze eerste keer zijn sinds we zijn vertrokken. Op één dreigende wolk na hebben we iedere dag zon gehad en temperaturen ruim boven de 20 graden. Als ik een McDonald’s zie rij ik de parkeerplaats op zodat we ingeval de bui doorzet even kunnen schuilen. Daarbij is het ook wel tijd om even de benen te strekken. En omdat we er toch zijn delen we een menu volgens vast recept, Caroline de friet en ik de Big Mac.

 

Het heeft inderdaad heel even geregend maar nauwelijks voldoende om de straten nat te maken.

We gaan weer verder richting ons reisdoel van vandaag, het wonder van Lourdes. Wij hebben niets met het katholieke geloof maar omdat we nu toch in de buurt zijn wil ik weleens zien hoe het er daar aan toe gaat.

 

 

Als we de stad binnenrijden zie ik direct een Premiere hotel. Het is een uur of 4 en ik bedenk dat als we eerst een kamer regelen, hebben we daarna de hele avond om het centrum te bekijken. Even draaien, parking op en ………….. gesloten. Maar wel een pin automaat waarmee je een kamer kan fiksen. Het hele vraag en antwoord spel doorlopen en dan accepteert  dat ding de pinpas niet. Nog een keer proberen met de creditcard, dat gaat een stuk beter tot het moment dat het kamer sleutelkaartje eruit moet komen. Merde, en nu? Geloof het of niet maar een deur gaat open en de receptie is bemand. Er zijn drie mensen voor ons en met het beantwoorden van tussendoor twee telefoontjes zijn we 40 minuten verder als we eindelijk met de tassen naar boven gaan. Ik neem mij heel zachtjes voor om voortaan liever onder een brug te gaan liggen dan nog een keer bij een Premiere te stoppen.

 

Als we een uurtje later het centrum inrijden blijkt Lourdes een stuk groter te zijn dan ik vooraf dacht. We zien een soort fort/kasteel bovenop de berg staan maar ik weet er niet dichtbij te komen. De Kathedraal met de grote tuin ervoor is wel mooi om te zien. Omdat mij het geloof ontbreekt zie ik vooral een mix tussen de volendamse dijk en Euro Disney alleen in plaats van Jan Smit en Mickey Mouse is hier Maria het thema.

 

 

We parkeren op de brug met uitzicht op de kathedraal en doen de rest lopend af.

 

De nauwe straatjes zijn vol met restaurants, hotels en souvenirwinkeltjes en de neon komt heel schreeuwerig over. Alle stoepen zijn bezet door tafeltjes en stoeltjes en voetgangers inclusief rolstoelers moeten verplicht steeds de weg op waar de locals werkelijk als imbecielen rijden. Hoofdgedachte lijkt te zijn dat als ze je invalide rijden maakt het hier niet zoveel uit..

We vinden bij een drukbezocht restaurant een vrij tafeltje en bekijken het voorbijkomende volk dat we voorzien van de nodige humoristisch etiketjes.

 

 

Ook humor, een tafeltje naast ons zit een groepje waarvan ik denk ouders twee dochters en een kleinkind. Als de bediening het bestelde eten opdient wil eèn van die vrouwen wat zout op de patat gooien. Dat is best lastig als je als 30 jarige het verschil niet weet tussen een zoutvaatje en een suikerpot. Vooral van de poging om achteraf de suiker van de patat te vegen verdiende applaus. Lachen

 

Als we naar de motor lopen en er bijna zijn pak ik alvast mijn sleutels.  Dan worden we aangesproken in een zwaar Limburgs accent door een paar ouderen. Na een kort praatje stap ik op en ‘klang’. Ben ik door dat geouwehoer vergeten mijn remschijfslot los te maken. Geen schade, niet gevloekt en ook verder niets aan het handje. Wel weer een lesje dat je toch je koppie erbij moet houden (jullie weten het nu nog niet, maar ik wel, dat ik dus mijn lesje nog niet heb geleerd).

 

 

Op de terugweg nog een extra rondje gereden en bij aankomst in het hotel een snelle douche en goodnight.