29-05-2017

Andorra here we come.

Zoals gisteren afgesproken gaan we vandaag een rondje Andorra rijden. De route heen & weer + een rondje om het mini staatje is ongeveer 250km slalommen.

 

Tijdens het ontbijt stelt Nico voor dat hij voor het avondeten gaat zorgen als wij de boodschappen halen. Nadat het lijstje is gemaakt gaan Ria en Diny winkelen en als ze terug zijn gaan we omkleden en vertrekken we.

 

Om een beetje in te komen rijden we het lokale weggetje af naar de hoofdweg en volgen die 35km. Dat gaat al slingerend maar er kan met redelijke snelheid worden gereden. Dan gaan we linksaf de bergweg op en die moeten we 60km volgen. Het is best saai rijden zonder enge afslag maar dat wordt goed gemaakt doordat de weg geen 100 meter rechtuit gaat. Regelmatig passeren we stopplaatsen en iets over de helft nemen we een korte pauze om tijdens het Kodak momentje even de benen te strekken.

Voordat we Andorra in rijden moeten we nog wel de douaneposten passeren. Er is erg weinig verkeer en de snuffelaars laten ons met rust en we mogen zonder doorzoeking de grens over.
Car en ik hebben het hierover gehad dat Andorra nog een echte grenswacht heeft en uitgerekend wij zijn de enige die geen paspoorten hebben meegenomen. Als dat straks maar goed gaat.

Voordat we de stad bereiken komen we langs Motorcard, een redelijk goed uitgeruste motorzaak waar we gaan winkelen. Eigenlijk meer uit nieuwsgierigheid maar er wordt ook nog een en ander gekocht. Ronald nieuwe laarzen, Maggy een helm en Ria kiest voor een paar zomerhandschoenen. Die dikke waren toch de oorzaak van de zweethandjes, het lag dus niet aan de rijstijl van Hans.

Dan rijden we door naar het centrum van de stad waar de scooters links en rechts langs vliegen. Er zijn veel speciale motorparkeerplaatsen maar bijna alles staat vol. Toch vinden we op een hoek wat open plaatsen en lopen een paar straatjes door op zoek naar eten en drinken.

Tijdens de lunch bespreken we het vervolg en gaan Car en ik naar het winkelcentrum vlak na de grens en de anderen rijden het rondje Andorra. Als Car en ik onze inkopen hebben gedaan (sigaretten en een externe harddisk) gaan we strategisch zitten en komen de anderen na een kwartiertje aanrijden. Die shoppen iets korter en dan gaan we weer op weg richting Espot. 

De terugweg die we rijden is grotendeels gelijk aan de heenweg. Het grote verschil is dat de bochten nu niet van links naar rechts gaan maar van rechts naar links.

Als we terugkomen bij het huis wacht Nico ons op met een mededeling.

Ik weet het eigenlijk niet zo goed te beschrijven. Ik wil normaal alles benoemen en als het even tegenzit te overgieten met een positief sausje. In dit geval lukt dat niet omdat Nico bericht heeft gekregen dat hij onmiddellijk terug moet naar Nederland. Zijn vader is in kritieke toestand op de intensive care opgenomen.
Gelukkig wordt er door de verzekering een hoop geregeld en brengt een taxi hem naar Barcelona en dan via Schiphol naar Zwolle. Nico wordt opgehaald klokslag 00.00 voor de rit van minstens 3,5 uur. Nico, namens ons allemaal heel veel sterkte!

Mede door het vervelende nieuws kunnen wij geen kennis maken met de kookkunsten van Nico. Gelukkig hebben we nog een master class kok in ons midden en gaat Ronald het gevecht aan met de elektrische kookplaten. Na een korte strijd wint hij de strijd en staat er een uurtje later een tafel vol met gevulde pannen. Ik zal niet oordelen over zijn culinaire kwaliteiten maar toen we klaar waren met eten waren alle pannen leeg.

 

De avond bestaat vooral uit wachten op het onvermijdelijke en voor we het weten nemen we afscheid van Nico. Met een bedrukt gevoel nemen we nog wat te drinken en langzaam aan zoekt eenieder zijn hangmat op.

Maak jouw eigen website met JouwWeb